W ostatnich latach skupiono się na badaniu inozytolu, który jest związany z metabolizmem insuliny i udowodniono ich korzystne działanie. Szczególnie skupiono uwagę na jednym z izomerów inozytolu - mioinozytolu, którego właściwości potwierdzono już w licznych publikacjach naukowych. Zaliczany do witamin z grupy B, choć pod względem fizycznym i chemicznym nią nie jest.
Mioinozytol czy witamina B8?
Mioinozytol jest jednym z 9 izomerów strukturalnych inozytolu. Oznacza to, że istnieje 9 związków posiadających takie są wzory cząsteczkowe, ale różniących się układem przestrzennym atomów i właściwościami chemicznymi lub fizycznymi. (1) Wszystkie inozytole wykazują też część wspólnego działania. Mioinozytol jest najpowszechniej występującą formą inozytolu, jest obecny w tkankach zwierzęcych oraz roślinnych. Przyjęło się, że mioinozytol należy do witamin z grupy B, choć w pewnym stopniu związek ten jest syntetyzowany w naszym organizmie i jedynie potocznie nazywany witaminą B8. Działa w organizmie jako przekaźnik wewnątrzkomórkowy i związek regulujący szereg hormonów, m.in. hormon tyreotropowy, folikulotropowy oraz insulinę. (2)
Mioinozytol (witamina B8) - działanie: (3) (4)
- niweluje uciążliwe objawy przedmiesiączkowe
- pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu tarczycy
- wpływa na poprawę jakości komórek jajowych
- wspiera płodność
Źródła mioinozytolu (witaminy B8)
Mioinozytol, zaliczany do witamin z grupy B powstaje na drodze biosyntezy komórkowej i zazwyczaj ilości te są wystarczające do pokrycia zapotrzebowania organizmu na ten związek. Witamina B8 jest powszechnie spotykana w produktach żywnościowych, jednak nie określono dokładnie ilości w jakich występuje. (5)
Gdzie występuje witamina B8?
- świeżych owocach
- świeżych warzywach
- rybach
- jajach
- mleku
- orzechach brazylijskich, pistacjach, orzechach włoskich, laskowych oraz nerkowca
- otrębach pszennych i otrębach ryżowych
Poparte nauką
Istnieje szereg badań naukowych dla mioinozytolu, oto niektóre z nich:
- HormonyBadanie potwierdza, że po suplementacji mio-inozytolem poziomy TSH znacznie spadł u pacjentów z subkliniczną niedoczynnością tarczycy.Źródło:
Fallahi P, Ferrari SM, Elia G, Ragusa F, Paparo SR, Caruso C, Guglielmi G, Antonelli A. Myo-inositol in autoimmune thyroiditis, and hypothyroidism. Rev Endocr Metab Disord. 2018
- HormonyBadanie to sugeruje, że mio-inozytol może przywrócić spontaniczną aktywność jajników, a tym samym płodność u większości pacjentek z PCOS.Źródło:
Papaleo E, et al. Myo-inositol in patients with polycystic ovary syndrome: a novel method for ovulation induction. Gynecol Endocrinol. (2007)
- HormonyWykazano, że mio-inozytol może być przydatny w leczeniu pacjentek z PCOS poddawanych indukcji owulacji, zarówno ze względu na działanie uwrażliwiające na insulinę, jak i rolę w dojrzewaniu oocytów.Źródło:
iotta L, et al. Effects of myo-inositol supplementation on oocyte's quality in PCOS patients: a double blind trial. Eur Rev Med Pharmacol Sci. (2011)
Poznaj produkty zawierające ten składnik:
Pharmacodynamics and pharmacokinetics of inositol(s) in health and disease. Bizzarri M, Fuso A, Dinicola S, Cucina A, Bevilacqua A Expert Opin Drug Metab Toxicol. 2016 Oct; 12(10):1181-96.
Phosphoinositides in cell regulation and membrane dynamics. Di Paolo G, De Camilli P Nature. 2006 Oct 12; 443(7112):651-7.
Abdali D, Samson SE, Grover AK. How effective are antioxidant supplements in obesity and diabetes? Med Princ Pract. 2015;24(3):201‐215. 10.1159/000375305
Corrado F, D'Anna R, di Vieste G, et al. The effect of myoinositol supplementation on insulin resistance in patients with gestational diabetes. Diabet Med. 2011;28(8):972‐975.
Clements R.S., Jr., Darnell B. Myo-inositol content of common foods: development of a high-myo-inositol diet. Am. J. Clin. Nutr. 1980;33:1954–1967.
Croze M.L., Soulage C.O. Potential role and therapeutic interests of myo-inositol in metabolic diseases. Biochimie. 2013;95:1811–1827.
Duong Q.H., Clark K.D., Lapsley K.G., Pegg R.B. Determination of myo-inositol phosphates in tree nuts and grain fractions by HPLC–ESI–MS. J. Food Compost. Anal. 2017;59:74–82.