Wykorzystanie pewnych składników diety nie kończy się jedynie na optymalizacji diety. Jednym z nich jest chrom, który jest dość problematycznym pierwiastkiem i nieustannie trwają dyskusje czy jest składnikiem niezbędnym dla organizmu człowieka, czy też nie. Niezaprzeczalnie bierze udział w wielu procesach biochemicznych.
Charakterystyka ogólna
Chrom jest mikroelementem biorącym udział w wielu procesach metabolicznych optymalizując ich przebieg.
W 2014 roku Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności zakwestionował dowody na to, iż chrom jest niezbędnym pierwiastkiem dla ludzkiego organizmu. Nie zmienia to jednak faktu, iż bierze on udział w metabolizmie węglowodanów oraz lipidów przez co zwiększa wrażliwość tkanek na działanie insuliny.
Chrom jest pierwiastkiem przejściowym, co oznacza, że występuje na różnych stopniach utlenienia. Chrom na II stopniu utlenienia, to ten korzystny dla naszego organizmu, natomiast na IV stopniu utlenienia może być dla niego wręcz toksyczny. (1)
Chrom (2):
- reguluje gospodarkę insulinową
- przyczynia się do zmniejszenia apetytu
- przyczynia się do utrzymania prawidłowego metabolizmu makroskładników odżywczych
- pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi
Ciekawostka
Wchłanianie wielu witamin i składników mineralnych jest często uzależnione od obecności innych substancji, które odpowiednio poprawiają lub obniżają biodostępność danego składnika pokarmowego.
Na wchłanianie chromu z przewodu pokarmowego wpływają fityniany, które zmniejszają jego dostępność dla organizmu, natomiast na wzrost wchłanialności wpływa spożywanie witaminy C, aminokwasów, szczawianów oraz niacyny.
Warto też wiedzieć, że procent w jakim chrom wchłania się z przewodu pokarmowego oscyluje na poziomie 0,4‑2,5%. (3)
Chrom, czy pikolinian chromu?
Chrom charakteryzuje się bardzo niską biodostępnością i wchłanialnością z przewodu pokarmowego. W celu poprawienia tych właściwości naukowcy opracowali sposób, który skutecznie zwiększył biodostępność chromu.
Udało się to uzyskać poprzez połączenie cząsteczki chromu z kwasem pikolinowym. Jest on chelatorem minerałów, co oznacza, że podczas trawienia jest wydzielany do jelita cienkiego, aby tam związać się z chromem i ułatwić jego wchłanianie. (4)
Źródła chromu w żywności
Chrom jest dość powszechnym pierwiastkiem w produktach spożywczych, jednak najczęściej występuje w nich w bardzo niskich stężeniach. Biorąc pod uwagę, iż zapotrzebowanie naszego organizmu na chrom nie jest wysokie, wystarczy pamiętać, aby w naszej diecie nie zabrakło kilku z poniżej wymienionych produktów (5):
- ser
- orzechy
- szparagi
- owoce
- owoce morza
- drożdże
- mąka z pełnego przemiału
- produkty z pełnego ziarna
Pewne ilości chromu są również obecne w orzechach brazylijskich oraz małżach.
Poparte nauką
Istnieje szereg badań naukowych dla chromu, oto niektóre z nich:
- MetabolizmDowody z dostępnych randomizowanych badań klinicznych pokazują, że suplementacja chromem powoduje statystycznie istotne zmniejszenie masy ciała.Źródło:
Onakpoya I, Posadzki P, Ernst E.Chromium supplementation in overweight and obesity: a systematic review and meta‑analysis of randomized clinical trials. Obes Rev. 2013.
- MetabolizmBadanie dowodzi, że poziom glukozy na czczo był znacznie obniżony w obu grupach po przyjęciu chromu w porównaniu z grupą placebo.Źródło:
Brownley KA, Von Holle A, Hamer RM, La Via M, Bulik CM. A double‑blind, randomized pilot trial of chromium picolinate for binge eating disorder: results of the Binge Eating and Chromium (BEACh) study. J Psychosom Res. 2013.
