Algi zawierające astaksantynę

Młody wygląd, gładka cera, wolniejsze starzenie się- chyba dla każdego brzmi to kusząco i choć nie możemy mieć tego na zawsze, to dlaczego nie spróbować i nie wspomóc naszego organizmu? Można to zrobić stosując dietę śródziemnomorską, którą uznaje się za jedną z najzdrowszych na świecie. Algi obecne w tej diecie są odpowiedzialne za dostarczenie pewnej puli antyoksydantów. Jak wiemy to właśnie one dbają o spowolnienie procesów starzenia się komórek naszego ciała i chronią je przed wolnymi rodnikami.

Może to już czas na wprowadzenie alg do swojej diety…?

Charakterystyka ogólna

Mikroalgi są glonami, wodnymi mikroorganizmami występującymi zarówno w wodach słodkich i słonych. Ze względu na swoje unikalne właściwości znajdują zastosowanie w przemyśle spożywczym, kosmetycznym oraz farmaceutycznym. (1) Są doskonałym źródłem białka, nienasyconych kwasów tłuszczowych, mikroelementów i związków wykazujących aktywność biologiczną, takich jak karotenoidy. Astaksantyna należąca do tej grupy związków występuje szczególnie obficie w algach Haematococcus pluvialis i jest jednym z najsilniejszych naturalnych antyoksydantów.

Algi zawierające astaksantynę: (2), (3), (4)

• zwalczają wolne rodniki
• spowalniają procesy starzenia się organizmu
• wspierają prawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego
• poprawiają kondycję skóry

Czy astaksantyna jest bezpieczna?

Astaksantyna, która jest pozyskiwana z mikroalg H. pluvialis została uznana za substancję bezpieczną przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). Dzienne dopuszczalne spożycie (ADI) zostało ustalone na poziomie 0,034 mg/kg masy ciała. (5) Późniejsze badania wykazały, że spożywanie 4 mg astaksantyny dziennie nie wywołało skutków ubocznych. (6) Wysokie spożycie tego związku w ilości 40 mg było również dobrze tolerowane z pojedynczymi przypadkami lekkich działań niepożądanych. (7) Agencja Żywności i Leków zatwierdziła astaksantynę jako substancję bezpieczną dla ludzi w dawkach do 12 mg dziennie i do 24 mg dziennie przez okres nie dłuższy niż 30 dni. (8)

Inne źródła astaksantyny

Astaksantyna to związek powszechnie występujący w przyrodzie. Jest czerwono- pomarańczowym barwnikiem i szczególnie obficie występuje w środowisku morskim nadając mięsu łososia czy krewetki charakterystyczny lekko różowy kolor. Astaksantyna jest biosyntetyzowana przez mikroalgi oraz fitoplankton, a następnie jest akumulowana przez skorupiaki  i ryby zgodnie z kolejnymi stopniami łańcucha pokarmowego. (11) Znajdziemy ją w:

• krylu pacyficznym
• krylu antarktycznym
• krewetce północnej
• raku
• krabie
• łososiu

Zawartość astaksantyny w mięsie łososia oscyluje na poziomie od 3 do 37 mg/kg. Zjedzenie 200 g mięsa łososia dostarczy nam przypuszczalnie od 1 do 7 mg dobrze przyswajalnej astaksantyny. (12)

Czy astaksantyna jest lepsza od β-karotenu?

Wszystkie karotenoidy wykazują podobne właściwości, funkcje metaboliczne i fizjologiczne. Jednak bioaktywność astaksantyny jest o wiele wyższa niż pozostałych karotenoidów, takich jak zeaksantyny, luteiny i β-karotenu. Jest to wynikiem unikalnej struktury molekularnej oraz faktu, że w przeciwieństwie do pozostałych karotenoidów nie ulega ona przekształceniu do witaminy A. Ma dużo większe zdolności do wygaszania wolnych rodników i usuwania elektronów wysokoenergetycznych. Sprawia to, że astaksantyna ma dużo wyższą aktywność przeciwutleniającą niż popularny β-karoten. (13)